Aanmelden
Met de komst van het Evangelie naar Europa kwam ook het geven van eer aan de ene Schepper naar deze streken. De idee omtrent de natuur als eeuwig, altijd al aanwezig en bestuurd door tal van goden, verbleekte. De aarde zelf had geen stem, maar diende de mens bovenmate. Die dienstbaarheid werd verondersteld onbegrensd te zijn.

De sterke opkomst van de natuurwetenschappen vanaf 1600 gevolgd door de technische wetenschappen na 1800 bracht ingrijpende veranderingen. Dit maakte het mogelijk te groeien naar betere leefomstandigheden voor de mens, met name voor de werkers. De vraag naar voedsel, allerlei grondstoffen en energie nam sterk toe evenals het achterlaten van zeg afval.

De criteria voor de door de technische wetenschappen gehanteerde denkbeelden, modellen genoemd, schoven geleidelijk van respect naar vergroten van de opbrengsten op bijna elk gebied van productie; sneller en meer tegen minder kosten.

De rode draad begint deze avond bij het ons kort verdiepen in de Grieks-Romeinse kijk op ‘respect voor de natuur’ en de Joods-Christelijke zienswijze op de schepping. We proberen vervolgens te herkennen hoe bij de geleidelijk ontwikkelde benadering in de natuurwetenschappen voor het onderzoeken van de werkelijkheid, bepaalde aspecten wel en andere aspecten niet worden belicht. Inzicht in de mogelijke gevolgen van de beperkingen van de gehanteerde modellen is daarbij van groot belang. Ook inzicht in de samenhang tussen de verschillende aspecten wordt steeds belangrijker. Naast richtingwijzers vanuit de wetenschap zelf en vanuit de politiek, bijvoorbeeld als besproken op de Conferentie over het milieu in 2015 in Parijs, luisteren we daartoe naar de visie op ‘leven met grenzen’ van Rowan Williams (tot 2012 hoofd van de Anglicaanse Kerk) en de gezaghebbende Encycliek ‘Laudato Si’ (‘Wees geprezen mijn Heer’), die in mei 2015 is uitgebracht door Paus Franciscus.

Datum: dinsdag 20 februari 2018
Tijd: 20 uur
Plaats: Maranathakerk
Bijdrage: € 3 (inclusief koffie/thee)